De preek is een inleiding op de Bergrede (Mattheüs 5) en begint met de vraag: ben je gelukkig? Het echte geluk dat Jezus bedoelt is niet afhankelijk van omstandigheden, maar rust in het behoren tot Hem en het Koninkrijk van God. De Bergrede laat zien hoe mensen die door genade gerechtvaardigd zijn, leven als burgers van het hemelse koninkrijk. Het is geen wet die eigen kracht vraagt, maar roemt de genade en leidt ons naar Jezus. Levensheiliging hoort hierbij; net zoals een bruid zich rein houdt voor haar bruidegom, worden gelovigen opgeroepen zich voor te bereiden op Jezus’ terugkomst. De zaligsprekingen aan het begin van de Bergrede geven het karakter van een christen weer: arm van geest, treurend, zachtmoedig, hongerend naar gerechtigheid, barmhartig, rein van hart, vredestichter en vervolgd. Ieder van deze eigenschappen wordt gezegend met een belofte van God, en hierdoor ervaren gelovigen werkelijk geluk, zelfs in moeilijke omstandigheden. De preek waarschuwt tegen het aanpassen aan de wereld en het verkeerd uitleggen van de Bergrede als een onmogelijke of tijdelijke wet. In plaats daarvan roept Jezus op tot radicaal discipelschap: volgen, leren en worden zoals Hij, en zo getuigen van Gods kracht en liefde in het dagelijks leven.Uiteindelijk is het blijvend geluk te vinden in het volgen van Jezus, in Zijn genade en de hoop op Zijn komende Koninkrijk.

De preek legt uit dat arm van geest een geestelijke armoede betreft, geen materiële. Arm van geest zijn betekent nederige afhankelijkheid van God en het erkennen dat je zelf niets te bieden hebt voor je redding. Het verwijst naar een houding als een bedelaar die met lege handen en vol schaamte voor God staat, volledig vertrouwend op Zijn genade. Deze toestand van geestelijk failliet zijn en eigen kracht erkennen als ontoereikend is essentieel om deel te krijgen aan het Koninkrijk der hemelen. Het is de eerste stap naar zaligheid en niet een tijdelijke staat, maar een blijvende eigenschap van een kind van God. Arm van geest zijn betekent dat je bewust bent van je zonde en je eigen tekortkomingen, en dat je je volkomen toevertrouwt aan Jezus Christus als je enige hoop en Verlosser. De preek benadrukt dat het leven als arm van geest zijn niet gaat om uiterlijke nederigheid of zwakte, maar om een innerlijke houding van totale afhankelijke overgave aan God. Het is het erkennen dat je zonder Hem geestelijk zult sterven, en dat je alleen door Zijn genade kunt leven en groeien. Voorbeelden uit de Bijbel, zoals Mozes en Paulus, illustreren dit principe van ontdekken dat God alleen kan werken met lege handen en afhankelijkheid. Deze geestelijke armoede opent de deur naar Gods rijkdommen zoals vrede, vreugde, vergeving en de vernieuwing door de Heilige Geest. Kortom, armen van geest zijn is het fundament van het christelijke leven waarin de mens zijn eigen onmacht erkent en radicaal vertrouwt op Christus, wat leidt tot duurzaam geluk en de belofte van Gods Koninkrijk.